مسترینگ آخرین مرحله از تولید یک موسیقی است.
در این مرحله مهندس صدا با توجه به استانداردهای موجود صدا، تلاش میکند تا موسیقی میکس شده را به سطحی برساند تا در تمامی پلتفرم های موسیقی و سیستم های پخش، با کمترین افت کیفیت صدایی مطلوب و یکسان داشته باشد.
باید به خاطر داشت که مرحله مسترینگ حساس ترین مرحله در تولید موسیقی است چرا که بعد از آن موسیقی به صورت مستقیم به مخاطب میرسد بنابراین دیگر جایی برای اشتباه و اصلاح مجدد نیست.
پس باید با دقت و تمرکز بسیار بالا این مرحله را انجام دهید تا نتیجه کار عاری از هر گونه ایراد صوتی باشد.
تاریخچه مسترینگ
در سال 1957 نسخه های استاندارد 12 اینچی وینیل تبدیل به مدیوم جدید برای گوش دادن به موسیقی شدند اما هنوز هم رادیو بهترین روش برای لذت بردن از موسیقی بود.
در این میان کمپانی های ضبط و انتشار موسیقی دریافتند که نرخ فروش موسیقی هایی که حجم صدای بالاتری دارند، بیشتر است. بنابراین تصمیم به استخدام ” مهندسین برش ” اختصاصی گرفتند، کسانی که موظف به آماده سازی ترک ها برای پخش رادیویی بودند.
آن ها به منظور افزایش حجم صدا استمپ های وینیل را برای دوبل کردن نسخه اولیه تولید میکردند.
مسترینگ برای مدت طولانی در پروسه تولید و پخش موسیقی حضور داشته است اما روند کار بسیار با روندی که امروزه طی میکند متفاوت است. بهتر است بدانید اصالتا به مهندس مسترینگ ” مهندس انتقال ” میگفتند.
در سال 1948 که نوارهای مغناطیسی مدیوم بلاانکار پخش موسیقی آنالوگ بودند، استودیو ها شروع به جذب مهندیس انتقالی کردند. مهندسینی که تخصص شان انتقال مستقیم فایل های صوتی ضبط شده روی نوارهای مغناطیسی به وینیل های 10 اینجی بود.
تا قبل از سال 1948 هیچ استودیو ضبط و مهندس صدایی نبود که این پروسه را از ابتدا تا انتها انجام دهد.
بالاخره در سال 1982 موسیقی دیجیتال شد. پس با پیدایش سی دی نقش تازه ای به وظایف مهندسین مسترینگ اضافه گردید. به طوری که این مهندسین علاوه بر تولید نسخه مستر شده از روی نسخه اصلی موزیک ها، موظف شدند تا موسیقی ضبط و تولید شده را برای انتشار در گستره وسیعی از دستگاه های پخش دیجیتال آماده کنند.
” نسخه های وینیل همان صفحات گرامافون هستند “